Door welke vraag hou je (even) op met mopperen en kijk je de andere kant op?

Deze week kwam ik er weer een aantal tegen, mensen die mopperen, klagen en anderen verwijten als basisstijl hanteren. Bij sommigen is het spijtig genoeg ingesleten gedrag.
Om het even wat, hoe onbenullig ook, kan aanleiding vormen om te klagen.
Wat alleszins niet helpt is dat je die persoon (empathisch) vraagt naar de reden van haar mopperen: “Waarom mopper je?” Dat versterkt alleen maar het mopperen en het klagen.

Mopper jij slechts af en toe? Dan is het niet te laat.
De oplossing bezit jezelf. Het is de keerzijde van de medaille in jou.
Luister deze week naar de vragen die hier en daar klinken. Zoek de vraag die je uit het mopperen kan houden. Hoe klinkt de ‘juiste’ vraag voor jou?
De ‘juiste’ vraag herken je aan het effect: een glimlach op je gezicht of een traan, misschien zelfs een luide lach en vooral mildheid naar jezelf. Je weet niet hoe je het anders moet aanpakken maar je voelt dat een andere weg mogelijk is.
Stap daarop naar iemand waar je je goed bij voelt en vraag hem of haar om je over de moppersloot heen te helpen; niet om naar je mopperen en klagen te luisteren en mee in die sloot te belanden
(mopperaars houden van mee-mopperaars, ze bevestigen dat ze gelijk hebben).

Oh, en wil jij iets doen voor een mopperaar? Toon dan even dat je haar mag, zelfs als ze moppert … af en toe.
Liefs, Francis