Met welke vraag ontmijn je een erg spannende situatie of een conflict?

Ze discussieerden nu reeds meer dan een uur. Ze stonden scherp tegenover elkaar en ieder moment kon er een bom ontploffen. Hij probeerde het met een vraag. Hij bedoelde het goed maar zijn vraag miste iets cruciaals. Het effect was dat de spanning tussen hen nog toenam en zij flink kwaad werd. Het lag niet aan zijn intentie, hij wou zo graag dat er rustiger werd gepraat en dat er rationeel naar de feiten werd gekeken. Zij misten echter beiden ‘de kijk van de andere zijde’.

Er zijn vragen die hoe dan ook niet werken in spannende situaties. Zoals “Wil je eerst even rustig luisteren?” (wat geen vraag is maar een verdoken instructie en daarenboven een vraag die jezelf vooropstelt als referentiepunt).
De meeste vragen die worden gesteld gaan uit van de eigen visie. Je vertrekt dan van je eigen gelijk. Je vertrekt tevens te vaak vanuit een gedachte, vanuit het denken en niet vanuit je voelen.
Sommige methoden adviseren je om te starten met het benoemen van de feiten en vervolgens aan te geven wat je daar bij voelt. Die stap is m.i. te snel. Vaak zijn jullie het net niet eens met wat de ‘feiten’ zijn en of dat wel ‘feiten’ zijn.
Bij spanningen gaat het immers om de relatie niet om de feiten! Het gaat om de positie waar ieder nu staat in het relatieveld en daarin verder beweegt.(1)
Vertrekken van de visie van de ander levert betere resultaten op:
Hoe bekijkt de ander de situatie? Hoe ziet zij onze relatie? Hoe vermijd ik te worden waargenomen als staand op een machtspositie?
Hoe voelt het om mij kwetsbaar op te stellen (en toch in mijn kracht te blijven)? Welke vraag zou daar bij passen?
Met welke vraag zou ze zich gezien voelen? Welke vraag zou haar doen kijken naar wat er ‘in het midden’ ligt? (2)

(1) Lees meer in Hoe beweeg je binnen het relatieveld? → Kort teksten
(2) Lees meer in Hoe hou je een gesprek ‘in het midden’? → Kort teksten