Met welke vraag nodig je iemand uit om een vraag te stellen?

Een vragende cultuur is innovatiever en gezonder dan een stellende cultuur.
De stellende cultuur is de overwegende sfeer waarin mensen opgroeien en ontwikkelen. Daarbinnen leer je dat er op alle onzekerheden duidelijke antwoorden zijn; dat een scherpe mening er toe doet; dat debat, discussiëren en woordenstrijd tot inzicht leidt; dat het om ‘dé waarheid’ gaat en dat machtsstrijd de normale gang van zaken is. Nog steeds denken velen dat de ‘macht van de sterkste’ de evolutie bepaalt. Vandaar dat we zelfs i.v.m. virussen spreken over een ‘oorlog’. Het is een idee uit de achttiende eeuw, gegroeid uit revoluties.
Met een iets scherpere blik zie je dat veeleer ‘samenwerken’, ‘zich differentiëren’ en ‘flexibel en veerkrachtig bewegen’ de drijvende krachten achter de evolutie zijn. Die krachten bouw je op via een vragende, verkennende, onderzoekende houding naar wat er op je af komt. Een vragende cultuur bouw je op met de vaardigheden om de ‘juiste’ vraag te stellen en om die vraag op de ‘juiste’ manier te stellen.(1) Vragen stellen betekent een open houding naar het antwoord. Je stelt een vraag waar jij het antwoord niet op weet én waar je bij open staat om een antwoord van de ander te krijgen én waar je oprechte belangstelling voor hebt.
Eén van de vaardigheden om tot een vragende cultuur te komen in relaties, in groepen en organisaties is: stel de vraag die iemand uitnodigt om een vraag te stellen.
Welke vraag zou jij kunnen stellen aan de mensen die je deze week ontmoet zodat ze even stoppen met praten en overwegen om jou een goede vraag te stellen? Het is een type vraag als: Met welke vraag zou jij me steunen om de zaak verder te onderzoeken?

(1) Lees meer in: De kunst van het vragen en het Vragenkompas → Korte teksten