Met welke vraag aan jezelf verlicht je de onrust in jou?

Voor velen wordt de onrust over de persoonlijke situatie vandaag sterk beïnvloed door externe factoren: de wisselende maatregelen van de overheid i.v.m. corona, werkloosheid, dreigend failliet van de moeizaam opgebouwde onderneming, onzekerheid over het leertraject van de kinderen, een gebrek aan fysiek contact met familie en vrienden, de politiekers die meer ruzie maken dan problemen aanpakken, het klimaat dat nu werkelijk laat voelen dat het de verkeerde kant opgaat, … enz. Allemaal factoren waarvan je het gevoel hebt dat je er niet onmiddellijk vat op kunt hebben. Dat zorgt voor veel onzekerheid, een gebrek aan duidelijke antwoorden en extra moeilijkheden bij het maken van keuzes.
De innerlijk knagende onrust wordt niet verlicht door snelle of tijdelijke ‘oplossingen’. Tenslotte blijken dat geen echte oplossingen te zijn, zeker niet op lange termijn.
Wat er ook buiten jou gebeurt, de enige die het innerlijk tot rust kan brengen ben jezelf.
Het is zeer begrijpelijk dat ook nu weer snel wordt gegrepen naar middelen die ‘bij de hand’ liggen. Ze worden aangeboden of aangeprezen door lieve vrouwelijke of kordate mannelijke ‘profeten’, ‘wetenschappers’, ‘experten’, ‘dorpsfilosofen’, zij die het voor jou ‘kunnen weten’.
En toch, om het even welk middel je inzet, je zal het zelf moeten doen. Je zult in de eerste plaats zelf voor je innerlijke rust zorg moeten dragen.
Bij het aanpakken van problemen is de grootste moeilijkheid niet of er wel genoeg middelen of wegen zijn om uit te kiezen. Essentieel is … de vraag die het vetrekpunt vormt van je drang om het aan te pakken. Wanneer je met de verkeerde vraag start loop je in de verkeerde richting, om het even welke oplossing je  kiest.
Dus, luister eerst eens naar d vragen die in jou klinken. Stel vervolgens de vraag die de onrust in jou werkelijk kan verlichten. Bij de juiste vraag is het vinden van een antwoord een vloeiend vervolg.