Wat was de vraag toen jouw weg bij een ‘ravijn’ stopte?

Soms beland je in een situatie die lijkt op de rand van een ravijn. Je kunt niet meer verder want een stap verder zetten betekent ‘alles verliezen’, of ’een ongeluk’ of ‘naar beneden tuimelen’ of ‘gevangen zitten’. Vaak heb je op zo’n moment niet de reflex om te luisteren naar de vraag die de situatie stelt. Je hebt wel wat anders te doen. Je emoties vragen aandacht. Je moet omgaan met onzekerheid, angst, diepe twijfels, verdriet. Het gaat om overleven, rondkijken om een uitweg te vinden, grijpen naar een mogelijke houvast, een overzicht trachten te krijgen van de situatie, uitzoeken aan wie je gepaste hulp kunt vragen.
Heb je dit meegemaakt? Welke lessen haal je vandaag uit wat er toen allemaal is gebeurd of net niet gebeurd? Een van de manieren om lessen te trekken uit het verleden en vooral uit hevige kantelmomenten, is je af te vragen: Welke vraag stelde dat moment die ik niet heb gehoord of waar ik niet naar heb geluisterd? Belangrijker dan trachten ‘feiten’ terug op te halen uit je her-innering is het formuleren van die vraag.
Je een her-innering is een (her)constructie. Je raadpleegt niet gegevens die ergens onveranderd liggen opgeslagen in jou. Immers op het moment dat je iets opslaat is dat reeds een interpretatie.(1) Ja, een foto of een video kan je helpen te her-inneren, maar ook dan blijft het verhaal bij de foto of de video een her-interpretatie en her-actualisatie van het materiaal.
Met het oproepen van de vraag die die belangrijke situatie stelde, roep je in feite de vraag op die vandaag nog in jou leeft en wellicht onvoldoende antwoord heeft gekregen. Of het is een vraag die erg nauw daar aan is verwant. Indien het voorval van toen volledig is opgelost (letterlijk, zoals suiker in de thee) hoor je geen vraag meer over die situatie.

(1) Lees meer in: Hoe je zelf feiten creëert – Vier soorten feiten → Korte teksten,