Je talmde en toen was de gelegenheid voorbij. Je aarzelde iets te lang en toen was er geen tijd meer voor een vraag. Je wilde het iets anders formuleren en toen kwam de vraag er niet meer uit. Je wilde het zo graag vragen maar je was te verlegen. Je twijfelde of het wel de gepaste vraag was en dus zweeg je. Je wou het wel vragen maar er waren zoveel anderen die vlugger waren.
Allemaal situaties waarin jouw vraag in stilte verdween. Was het daardoor geen goede vraag of geen ‘juiste’ vraag? Dat zal je niet meer weten want het moment is voorbij.
Je kan echter toch de vraag stellen, opnieuw … aan jezelf. Wat doet het jou wanneer je die vraag aan jezelf stelt en tracht te beantwoorden? In ieder verlangen om iets te vragen zit een eerlijke behoefte. Naar welke behoefte verwijst de vraag die je (toen) niet stelde?
Je leert de kunst van het vragen stellen door … vragen te stellen. In het begin zullen het teveel vragen zijn of ‘foute’ vragen of ‘ongepaste’ vragen. Blijf echter oefenen én daaruit lessen trekken. Je zou niet de eerste zijn die de ‘juiste’ vraag pas ontdekt nadat je de ‘foute’ vraag hebt gesteld. Dit is een ervaring van veel wetenschappers en therapeuten.
Maak van 2021 een ik-vraag-jaar.
Ik stop met de’ Vraag van de week’. Na twee jaar doe ik iets anders.
Welke vraag zou je mij nog willen stellen?