In het bericht van 14 november ’22 – Woordenwolken (6) Uitstellen – vertelde ik het verhaal van de tak die ik uit het park mee naar mijn atelier bracht.
De tak bleef er liggen tot eind januari en toen verliep het creatieproces plots vrij snel. Ik sprak met iemand over vriendschap. Enkele fijne ontmoetingen met vrienden zorgden voor inspiratie. Een stuk witte albast in mijn atelier keek me aan, neen, ik keek er naar maar ik voelde me aangesproken. Een beeld kwam zomaar voor mijn geest.
Op 7 november stuurde ik een eerste versie naar vrienden. Vorige week heb ik het beeld afgewerkt en nu prijkt het in mijn ‘galerie’.
Intussen tekende ik mijn woordenwolk rond Vriendschap.
Al deze ervaringen samen vormen één fijn geheel. Dat is een erg aangenaam gevoel.

Meerdere foto’s van het beeld vind je op de pagina ‘Beeldende talen’.
Hieronder mijn woordenwolk zoals ik ze gisteren nog eens bekeek.